INSTRUKCJA MONTAŻU

1. W górnej części pierwszego pustaka keramzytowego należy wyciąć otwór na rurkę odskraplacza ceramicznego (opcja).

2. Pierwszy pustak musi być ustawiony na fundamencie zabezpieczonym izolacją przeciwwilgociową. W celu stabilizacji pustaka, należy uzupełnić go betonem do wysokości dwóch trzecich. Pustaki keramzytowe łączymy zaprawą cementowo-wapienną.

3. Odskraplacz ceramiczny KJZ (stosowany najczęściej do paliw płynnych) należy centralnie ulokować w otworze pustaka i skierować rurką w stronę otworu wyciętego w pustaku. Odskraplacz ceramiczny należy dokładnie wypoziomować.

4. W górnej części drugiego pustaka należy wyciąć otwór dopasowany do szerokości i wysokości wyjścia wyczystki ceramicznej KC. Tą samą czynność należy wykonać w dolnej części trzeciego pustaka. Rdzeń ceramiczny komina, jak również pozostałe elementy ceramiczne jak trójnik ceramiczny KS i wyczystka ceramiczna KC, nie mogą nigdzie stykać się z pustakami keramzytowymi. Zaleca się wycinanie otworów w pustakach na trójnik i wyczystkę tak, by szczelina między pustakiem keramzytowym a krawędzią wyczystki lub króćcem trójnika wynosiła minimum 15mm.

5. Osadzić na zaprawie cementowo-wapiennej drugi pustak. Następnie osadzić wyczystkę na odskraplaczu łącząc kitem naniesionym na zwilżoną dolną część elementu ceramicznego. Należy pamiętać, aby wyczystka była zwrócona zewnętrzną krawędzią złącza (kielichem) do góry. Nadmiar kitu usunąć wilgotną gąbką. Szczelina pomiędzy wystającym króćcem wyczystki a pustakiem powinna wynosić minimum 15mm.

6. Umieścić izolację IZO (opcja) po zewnętrznym obwodzie ceramiki docinając ją tak, aby pasowała do wyjścia wyczystki ceramicznej. Alternatywie, zamiast izolacji stosuje się pierścienie stabilizujące KPS, w ilości minimum 4 sztuki co 1 metr. W przypadku kominów izolowanych dopuszczalnym jest stosowanie izolacji począwszy od górnej krawędzi trójnika, gdyż od tego elementu ceramika jest najbardziej nagrzewana przez spaliny.

7. Osadzić kolejny pustak, a następnie rurę ceramiczną KZ na elemencie wyczystki KC, łącząc je za pomocą kitu KR naniesionego na krawędź złącza dolnego elementu.

8. Uzupełnić następną warstwę izolacji IZO lub zastosować kolejny pierścień stabilizujący KPS.

9. Czynności osadzania pustaków, układania izolacji i osadzania rur ceramicznych powtarzać do wysokości przewidzianego umiejscowienia trójnika ceramicznego. Należy pamiętać o ciągłej kontroli poziomego i pionowego ułożenia elementów komina.

10. Gdy osiągnie się już wysokość komina odpowiadającą wysokości umiejscowienia trójnika ceramicznego KS, należy wyciąć pustak keramzytowy z odpowiedniej strony tak, by zostało wystarczająco miejsca na odcinek poziomy trójnika ceramicznego KS, z zachowaniem szczelin (minimum 15mm). Następnie należy, po naniesieniu kitu KR na krawędź rury ceramicznej KZ, osadzić trójnik ceramiczny KS oraz włożyć izolację IZO.

11. Po zainstalowaniu trójnika ceramicznego KS należy montować kolejne pustaki i rury ceramiczne KZ, zachowując wszystkie wymienione powyżej zasady.

12. Przejścia przez stropy należy wykonać z zachowaniem obowiązujących norm budowlanych.
Komin nie może dolegać do elementów drewnianych: krokwie, wiązary drewniane, belki. Przewody spalinowe i dymowe powinny być oddalone od łatwo zapalnych, nieosłoniętych części konstrukcyjnych budynku co najmniej 0,3 m, a od osłoniętych okładziną z tynku o grubości 25 mm na siatce albo równorzędną okładziną – co najmniej 0,15 m. Odległość tą określamy od powierzchni wewnętrznej wkładu ceramicznego, jednak odległość od zewnętrznej keramzytobetonowej obudowy komina nie powinna być mniejsza niż 5 cm.

13. Ostatnia rura ceramiczna KZ nie może stykać się z płytą betonową PKP lub PKPW, która jest przyklejona na ostatnim pustaku keramzytowym.

14. Zakończenie komina stanowi płyta dachowa kwasoodporna PK, którą należy umieścić w ostatniej rurze ceramicznej KZ oraz trwale, szczelnie, ale elastycznie połączyć z płytą betonową PKP lub PKPW. Rdzeń ceramiczny komina zwiększa swoją długość o 5mm na każdy metr bieżący wysokości komina, dlatego należy zostawić odpowiednią ilość miejsca na wydłużenie termiczne. W przypadku zakończenia ceramicznego komina ZC (alternatywa do płyty dachowej kwasoodpornej PK), ostatnią rurę ceramiczną KZ docinamy tak, by wystawała 5cm ponad płytę betonową PKP lub PKPW. Na przyciętej uprzednio rurze KZ, montujemy zakończenie ceramiczne komina ZC, przyklejając je do rury kitem KR. Podczas eksploatacji komina, zakończenie ceramiczne komina ZC podnosi się czasowo, w wyniku wydłużania się rdzenia ceramicznego komina. Zabronione jest przyklejanie zakończenia ceramicznego komina ZC do płyty betonowej PKP lub PKPW. W przypadku zakończenia stalowego komina typu „stożek” ZKS (alternatywa do płyty dachowej kwasoodpornej PK), ostatnią rurę ceramiczną komina KZ przycinamy na równi z płytą betonową PKP lub PKPW, zaś zakończenie osadzamy w rurze wklejając je w miejscu przetłoczenia na kit ceramiczny KR.

15. W przypadku komina z wentylacją, pod płytą betonową PKP lub PKPW (opcja) na przewodzie wentylacyjnym należy wyciąć, po bokach pustaka, przelotowe otwory wywiewne.

16. Część komina, wychodzącą ponad połać dachową lub będącą na zewnątrz, należy wykończyć tynkiem, płytkami klinkierowymi lub innym materiałem niepalnym, w celu zmniejszenia oddziaływania warunków atmosferycznych na keramzytową obudowę komina. W przypadku chęci obudowy komina ponad dachem cegłami, należy zastosować płytę żelbetową wspornikową PKW.