Montaż systemu GAZ
UWAGI OGÓLNE
Przed budową komina należy zasięgnąć opinii kominiarza na temat możliwości podłączenia danego urządzenia, kwestii doprowadzenia powietrza i wentylacji pomieszczenia. Budowa komina powinna być wykonana zgodnie z instrukcją montażu, obowiązującymi normami i przepisami budowlanymi oraz zachowaniem zasad BHP. Komin powinien być posadowiony na fundamencie spełniającym założenia obowiązujących w danym kraju norm, innych przepisów budowlanych oraz zasad wiedzy budowlanej. Komin należy wykonać jako wolnostojący element budynku. Kominy wychodzące powyżej 1 metra ponad połać dachową należy wzmocnić prętami stalowymi umieszczonymi podłużnie w otworach pustaków. Pręty te powinny sięgać minimum 1 metr pod połać dachu. Po wybudowaniu komina należy przeprowadzić odbiór kominiarski, potwierdzony protokołem odbioru. Przyłączenie urządzenia grzewczego do komina może być dokonane po pełnym związaniu kitu łączącego rury ceramiczne – co najmniej 3 doby, od momentu klejenia ostatniej rury ceramicznej latem lub 7 dni kiedy temperatura oscyluje w granicach 5-10 stopni Celsjusza. Kit ceramiczny powinien być całkowicie wyschnięty. Przy kontakcie podczas montażu z kitem, wełną mineralną i zaprawą należy zachować szczególne środki ostrożności oraz ochronę skóry, dróg oddechowych i oczu.
1. Zaleca się zastosować jako podstawę komina jeden pustak kominowy całkowicie zalany cementem. W górnej części kolejnego pustaka należy wyciąć otwór na drzwiczki DKL, w których znajduje się otwór syfon.
2. Pierwszy pustak ustawiamy na fundamencie zabezpieczonym izolacją przeciwwilgociową. Na trzecim pustaku należy umieścić płytę żelbetową startową PKS.W przypadku stosowania zamiast płyty wspornikowej podstawy pod odskraplacz stawiamy ją na pierwszym pustaku zalanym cementem. Do podstawy odskraplacza przyklejamy kitem ceramicznym odskraplacz z zamontowanym syfonem (system KONDI). Pustaki łączymy zaprawą cementowo-wapienną.
3. Odskraplacz ceramiczny KJZ musi być ulokowany centralnie w otworze płyty żelbetowej startowej PKS, lub centralnie w pustaku keramzytowym, skierowany rurką w stronę otworu wyciętego w drzwiczkach odskraplacza. Odskraplacz ceramiczny KJZ należy dokładnie wypoziomować.
4. Na płycie żelbetowej startowej PKS stawiamy kolejny pustak. W górnej części drugiego pustaka należy wyciąć otwór dopasowany do szerokości i wysokości wyjścia wyczystki KC. Tą samą czynność należy wykonać w dolnej części trzeciego pustaka. Następnie osadzić wyczystkę KC na odskraplaczu KJZ. Zamknięcie wyczystki stanowi dekiel ZAT. Rdzeń ceramiczny komina, jak również pozostałe elementy ceramiczne nie mogą w żadnym miejscu stykać się z pustakami keramzytobetonowymi. Szczególnie należy zwrócić na to uwagę przy wycinaniu otworów na wejście trójnika KS i wyczystki KC, a także w górnym odcinku komina.
5. Ceramiczne elementy kominowe łączymy kitem Rudomal KR. Przed naniesieniem zaprawy ceramicznej powierzchnię, na którą nanosimy kit KR, zwilżamy gąbką. Należy pamiętać, przy montażu elementów ceramicznych komina, aby były zwrócone zewnętrzną krawędzią złącza do góry (kielichem do góry). Nadmiar kitu KR należy usunąć wilgotną gąbką.
6. Wewnętrzny ceramiczny przewód komina ustawiamy centrycznie w pustakach kominowych, stosując co pół metra dwie sztuki pierścieni stabilizujących PST lub co metr – cztery sztuki.
ceramicznych KZ należy powtarzać do wysokości przewidzianego umiejscowienia trójnika ceramicznego KS.
8. Na odpowiedniej wysokości umieszczamy trójnik ceramiczny KS (element identyczny jak wyczystka ceramiczna KC, o ich funkcji decyduje rodzaj zaślepienia otworu uszczelką UT lub deklem ZAT). W wejście trójnika należy włożyć uszczelkę UT, natomiast w bocznej ścianie pustaka keramzytowego należy osadzić płytę czołową z uszczelką PC.
9. Należy pamiętać o ciągłej kontroli poziomego i pionowego ułożenia elementów komina.
Komin nie może dolegać do elementów drewnianych: krokwie, wiązary drewniane, belki. Przewody spalinowe i dymowe powinny być oddalone od łatwo zapalnych, nieosłoniętych części konstrukcyjnych budynku co najmniej 0,3 m, a od osłoniętych okładziną z tynku o grubości 25 mm na siatce albo równorzędną okładziną, np regipsu ognioodpornego – co najmniej 0,15 m. Odległość tą określamy od powierzchni wewnętrznej wkładu ceramicznego, jednak odległość od zewnetrznej keramzytobetonowej obudowy komina nie powinna być mniejsza niż 5 cm.
11. Ostatnia rura ceramiczna KZ nie może stykać się z płytą betonową PKP lub PKPW.
12. Zakończenie komina stanowi płyta dachowa kwasoodporna PK, którą należy umieścić w ostatniej rurze KZ oraz trwale, szczelnie, ale elastycznie połączyć z płytą betonową PKP lub PKPW. Rdzeń ceramiczny komina może zwiększyć swoją długość o 5mm na każdy metr bieżący wysokości komina, dlatego należy zostawić odpowiednią ilość miejsca na wydłużenie termiczne.
13. W ostatnim pustaku, na samej górze komina, wycinamy dwa otwory i zabezpieczamy kratkami wentylacyjnymi (czerpnie powietrza) VOW24. Otwory te, w miarę możliwości nie powinny znajdować się od strony zachodniej z uwagi na możliwość nawiewania wody podczas opadów atmosferycznych.
14. Część komina, wychodzącą ponad połać dachową lub będącą na zewnątrz, należy wykończyć tynkiem, płytkami klinkierowymi lub innym materiałem niepalnym w celu zmniejszenia oddziaływania warunków atmosferycznych na keramzytową obudowę komina. W przypadku chęci obudowy komina ponad dachem cegłami, należy zastosować płytę żelbetową wspornikową PKW.
UWAGI KOŃCOWE.
1. Średnica komina musi być dobrana do mocy i innych parametrów urządzenia grzewczego.
- 100mm – 1 kocioł do 24KW,
- 140mm – 2 kotły – łącznie do 40KW,
- 200mm – 3 do 6 kotłów,
- 250mm – 10 kotłów.
3. Komin należy poddawać okresowej kontroli i czyszczeniu, z częstotliwością określoną przez obowiązujące przepisy.
4. Zakazane jest podłączanie urządzeń grzewczych bez atestów.
